In mijn hoofd hoor ik de Engelse tongval van Barry Stevens als hij in het populaire jaren 80 programma de Soundmixshow de kandidaten aanmoedigde. “Doorgaan, vooral doorgaan..”
Een uitspraak die ik ook erg vind passen bij het labyrint. Naast dat je vooral de eerste stap moet zetten als je een doel of idee hebt, moet je je ook niet laten ontmoedigen door omstandigheden, maar je doel voor ogen houden en ‘vooral dóór gaan’.
Een voorbeeld: het is de zomer van 2022, ik heb het idee opgevat een labyrint op een doek te maken zodat ik daarmee mensen kan laten kennismaken met het lopen van een labyrint.
Tussen het idee en het resultaat is een heel labyrintische weg te gaan… Zoals het uitzoeken van het materiaal, de afmeting, welk labyrint etc. Allemaal delen van de de weg naar het doel die soms het idee geven dat je alleen maar verder van het midden geraakt of er letterlijk omheen draait.
Het meest ontmoedigende moment is wel als ik buiten op het terras het doek van 6*6 meter heb uitgespreid en op mijn knieën de lijnen aan het inkleuren ben. Het is een zeer warme zomer en de zon schijnt dan ook genadeloos op mijn bol, maar ik wil het doek zo graag afmaken. Na een dik uur zweten, kom ik overeind en draai me verwachtingsvol om om het resultaat van mijn noeste arbeid te bewonderen. Helaas… helaas… er is blijkbaar iets mis gegaan met de stiften want ik zie voor mijn ogen de lijnen vervagen en nagenoeg oplossen in de felle zomerzon…
Op dat moment zinkt de moed mij in de schoenen… waar ben ik toch mee bezig… Ik wil bijna opgeven als ik mij realiseer dat ik letterlijk het labyrint beleef! Die bocht, daar waar je steeds verder van het midden gaat en waar je denkt dat je nòòit in dat midden aan gaat komen.. En dan hoor ik weer in mijn hoofd: “Doorgaan, vooral doorgaan..”
Inmiddels is het doek af en heb ik al vele workshops gegeven waarin ik mensen kennis laat maken met het labyrint!
Dus als ik een doel voor ogen heb en het zit even tegen, dan denk ik aan alle bochten in het labyrint die je uiteindelijk toch naar je doel brengen èn aan Barry’s woorden: “Doorgaan, vooral doorgaan..”